Sveti Nikola, ulje na platnu, kaširan na lesonit, format 31,2x48cm, potpis ćirilicom dole levo: UP. 1928. rad je znamenitog srpskog slikara i akademika, člana SANU, Uroša Predića (1857-1953), nastao 1928, kao što stoji uz autentičan potpis monogramom.
Uroš Predić - Sveti Nikola
Svi bitni elementi stila izvedenog iz poetike akademskog realizma, tačan crtež, plastično modelovanje, ubedljiva materijalizacija, fiksiranje pokreta, odmereni koloristički skladovi, građenje prostora, kompoziciono rešenje i ostvarena atmosfera tipični su za zrelo stvaranje Uroša Predića i ovom delu određuju svojstvo kulturnog dobra.
Nikola Kusovac – istoričar umetnosti
UPIT ZA CENU SLIKE
1857 – 1953
Predić Uroš je rođen u Orlovatu kao najmlađi sin sveštenika Petra Predića. Tu je pohađao osnovnu školu, a potom nemačku školu u Crepaji. Od 1869. do 1876. studirao je sedmorazrednu gimnaziju u Pančevu (pančevačka realka, koja je kasnije dobila ime po njemu). Kao vrlo darovit, dobio je stipendiju Matice srpske i 1876. i otišao na bečku slikarsku akademiju.
Završio je Umetničku akademiju u Beču 1880. godine u klasi profesora Gripenkerla (Christian Griepenkerl), istaknutog bečkog slikara, koji je imao veliki uticaj na Predića. U toku studija dobio je Gundelovu nagradu – za slikanje uljem po muškom modelu. Godine 1882. radio je u privatnom ateljeu prof. Gripenkerla, a u periodu 1883-1885. bio je asistent Umetničke akademije u Beču. U to vreme po uputstvu prof. Gripenkerla i arhitekte Hanzena izradio je 13 slika mitološke sadržine za friz Parlamenta u Beču. Usled porodičnih obaveza 1885. godine vraća se u domovinu.
Prvi i jedini put pokušao je da se oženi 1889. godine šesnaestogodišnjom Anom Nakaradom (1873-1938), ćerkom penzionisanog oberlajtnanta Đure Nakarade (1830-1899), ali otac joj nije dozvolio da se uda za tridesetdvogodišnjeg Predića.
U Orlovatu radi seriju slika iz života svojih seljaka. Zatim je 1886-1889. boravio u Beogradu, 1890-1893. u Novom Sadu i u Starom Bečeju. U periodu 1894-1909. živi u Orlovatu, a od 1909. godine pa do smrti u Beogradu. Svoje slike samostalno izlaže 1888, 1910, 1920, 1949. godine u Beogradu, 1890, 1949. u Novom Sadu, 1890. u Sremskim Karlovcima, 1890. u Pančevu i Vršcu.
U svom slikarskom opusu najviše su zastupljeni portreti, ikonografija, žanr i istorijske kompozicije, ređe predeo, i samo jedan akt.
Umro je 1953. godine u Beogradu, u svojoj 96. godini, kao najstariji srpski slikar. Prema sopstvenoj želji sahranjen je u Orlovatu. I u dubokoj starosti bio je pun radne energije i vedrine. Nekoliko meseci pre smrti peo se na stolicu da ređa neke slike u svom ateljeu, pao je i tom prilikom se povredio (polomio nogu), od toga se nikada nije potpuno oporavio i ubrzo je preminuo.
- ulje na platnu
POZOVI