Description
Krulj Zoran je rođen 1957.godine u Titogradu.
Srednju arhtitektonsku školu završio u Titogradu, a arhitektonski fakultet u Nišu.
Član je ULUS-a u, u statusu slobodnog umetnika je od 2001.godine.
Učestvovao je na većem broju samostalnih i kolektivnih izložbi, kao i likovnih kolonija. Glavni likovi na njegovim slikama su starci i bakice, mornari i dame, smešteni u tipične ambijente Herceg Novog. Tu su i detalji koji ih prate, poput brodova, jedrenjaka, starih fasada i kapija.
Zoran Krulj pripada umetnosti sadašnjeg vremena, što znači da je sudionik burnih previranja koja su se u potonje vreme odvijala u tokovima savremenog slikarstva. Preko generacije kojoj pripada, prelamale su se reflekcije različitih pokreta koji su namah dolazili i brzo nestajali sa domaće scene. Zoran Krulj je uspevao da opstane po strani, da se distancira od datih izazova koji nisu bili primereni njegovoj stvaralačkoj prirodi. Krulj je pratio dešavanja u umetnosti, nastojeći, pri tom, da uspostavi koncept slike koji je odgovarao osetljivosti koju je pokazivao. U tom smislu se oslonio na jedan vid tradicije, dabome, u najboljem smislu te reči, na kojoj je utemeljio svoj likovni govor.
Tematski sadržaj Kruljevih dela može biti bilo koji pojam. Od običnih, svakodnevnih predmeta, širokog sadržajnog raspona, preko ljudskih predstava, radoznalo zagledanih u susedna staništa, potom, staraca ili dama lepog izgleda, muzičara zanetih izvođenjem sopstvenih melodija, do vremenskih moreplovaca, okićenih zaslužnim odličjima. Pažnju skreću izdužene, neki put krajnje stilizovane siluete figura, koje se prostirupreko cele slikane ravni.
Zoran Krulj je formirao prepoznatljiv, lični izraz koji se razlikuje od uobičajenih stereotipa prisutnih u slikarstvu novijeg datuma. Ako bi Kruljevo delo trebalo smestiti u neki od mogućih stilskih usmerenja, onda je ono najbliže velikoj porodici fantastičnog slikarstva, koje je poprimilo naznake vedrog mediteranskog duha.
U skladu vlastite stvaralačke potencije Zoran Krulj predano istrajava na dinamizmu slikane predstave. On stalno gradi i usavršava svoje delo. Pomera mu granicu vizuelne optike i širi fenomenološku delatnost. U njegovom izvođenju slika prerasta u osobenu tvorevinu duha koji pulsira životom samostalnog, krajnje uverljivog materijalnog realiteta.
